Vlakna

Naši su preci jeli vlakna, a da toga nisu bili svjesni. Mi smo ih otkrili razmjerno kasno, i to začudo tek kad smo utvrdili da ih jedemo premalo.

Vlakna su tvari biljnog porijekla, obično jedan od više sastojaka neke hrane. Najviše ih ima u ugljikohidratima niskoga glikemičnog indeksa, pogotovo vrlo niskoga.

Po definiciji to su »biljni ostaci koji ne podliježu radu enzima u tankom crijevu, ali ih djelomice hidrolizira bakterijalna flora debelog crijeva«.

Te tvari biljnog porijekla po kemijskoj su formuli sazdane od složenih ugljikohidrata.

Ponekad se upotrebljava naziv neprobavljivi ugljikohidrati. Nalik su na ambalažu namirnica, a mogu se ubrojiti u ukupne ugljikohidrate. Kako nisu probavljivi, njihova je apsorpcija slaba pa ne povećavaju količinu glukoze u krvi.

Različite vrste vlakana

Razlikujemo dvije vrste međusobno vrlo različitih vlakana.

Netopljíva vlakna

To su celuloza, većina hemiceluloza i lignin. Ima ih u voću, povrću, žitaricama i mahunarkama.

Topljíva vlakna

To su pektini (u voću), gume (u mahunarkama), alginati iz alga (agar-agar, guar, carragahen), te hemiceluloze u ječmu i zobi.